evitastenqccf7

Sonunda audible.com sepetime bırakıp indirmeden önce bu hikayeyi uzunca bir süre izledim. Seçiciyim ve en "popüler" kurgu, gözlerimi zorlaştırıyor, kötü sözler söylüyor ve Oprah'ın beyin kültünün ve kitap kulübünün kötülükleri hakkında rant ediyor. Öte yandan, hikaye hakkında harika şeyler duymuştum. Değerlendirme ileri geri vardı; insanlar sevdi, insanlar nefret etti. Azınlık tepkisi kararsızlıktı. Kavram nihayet beni denemeye yetecek kadar ilginçti. 15 yaşında otistik bir çocuğun bakış açısıyla anlatılan bir hikaye. Otizmli genç bir adamla çalışıp onları denetledikten sonra, ona eleştirel olmayan bir yerden ve açık bir zihinle yaklaşabileceğimi düşündüm. Ben nay-sayers beni caydırmak yerine bu bir şans verdi sevindim. Christopher'ın sesi güvenilir, parlak ve anlayışlı. Hikayede, gözlerimi kapatabildiğim ve sözlerini birlikte çalıştığım genç adamdan duyabildiğim zamanlar oldu. Beni en çok etkileyen şey, Haddon'un Christopher'ı, Christopher'ın dünyayı anlamasından kaynaklanan mizahın alaycı ya da gülünç değil, sevecen bir şekilde tasvir etmesine izin veren bir hassasiyet ve şefkat duymasıydı. Çok iyi yazılmış ve eğlenceli. Bu acımasız bir hikaye, ama otizmle de ilgileniyor ve Haddon bunu bazı insanların sahip olmadığı, ancak herhangi bir zamanda kendilerini bulabileceği bir deneyime dönüştürmek için bir yol buldu.

2019-12-26 14:48